We huppelen heel bescheiden de tweede halve finale in. En dat met een oud winnaar die ons even uitlegt hoe je een liedje moet schrijven. En met een hele boel visual effects. Noorwegen probeert hier een Johnny Logantje te pullen door een paar jaar later weer terug te komen met dezelfde Pipo.
Het liedje doet me om de een of andere dingen aan heel veel dingen denken. Naast dat het me er aan herinnert hoe suf air-guitar spelen eigenlijk is, herinnert het me ook aan een boel andere liedjes. Of misschien meer artiesten.
Het begin doet me nogal denken aan Robin Thicke. Alhoewel die zou zingen ‘If you’ve got a minute, get down on your knees’, maar dat geheel terzijde. Natuurlijk zit het gitaarpielletje van Kiss er in, Een willekeurig tel-liedje vanuit Sesamstraat, Scatman John, de thrillerdansjes van Micheal Jackson. (Zo google helemaal in de war…)
Ik krijg jeuk op plekken waar ik liever geen jeuk heb van het hoofd van Alexander. Wat een verschrikkelijk blij ei. Met zn dansjes en geanimeerde shit. En zijn chronische neusverkoudheid. Blije meezing stukjes. Netnietbreakjes. TVtalentenjacht-adlibjes. Bah. En dan ook nog dat thematje in het refrein waarvan ik maar niet kan bedenken welk nummer het ook alweer is. Doosje merci voor diegene die het wel weet.
Het irritantste is nog wel dat hij met al zijn irritantigheid gewoon een prima liedje neerzet. Bah.
De Punten
Moerstaal: 0
Modulatie: 0
Liedje: 7
Totaal: 7/12
PS. Ik ben nu al voor deze halve finale. Ondanks Waylon.