Ik geloof dat Johan hier wel wat van zou vinden.
Ze doet mij overigens nogal denken aan het zingende paard, maar dan een die minder goed zingt.

Wat moet je als je je zelf heel relaxed vind, maar ook een hip Lost Frequencies-achtig liedje wil maken? Dan verzin je een soort allegaartje waarvan bepaalde oud-huisgenoten zouden zeggen dat iedereen een hekel aan ze heeft, en zaaddodend lost-frequencies geneuzel.

Het liedje kent wel een groot hoogtepunt en dat zit tussen het schommelen en het bobmarley-deel. Ik zou ook kunnen zeggen vanaf hier, maar dat scheelt weer woorden. En ik krijg natuurlijk per woord betaald.

“Waarom zit daar het hoogtepunt Chuck”, hoor ik jullie denken. Punt 1, daar zit het leukste stukje van dit liedje. Dit kan ik nog wel hebben.

Maar het belangrijkste is punt 2:

DIE DRUMMER!

Na de Epic Sax Guy in 2010 en 2017 heeft ESF18 Fat Gay Nonchalant Southern Neckbeard Drummert. Wat een briljant stukje ongeïnteresseerd in het niets slaan.

Ik hoop echt dat ze deze gast center stage zetten tijdens de uitvoering in Portugal. In een glitter mankini. Kiek dan hoe relaxed hij hier even opzij mept!

Oh ja, zei daar iemand Lost Frequencies?

Verder is het natuurlijk gewoon een 13 in een dozijn liedje zoals we er vele gaan horen. Prima, ik krijg er geen echte oor-aids van, maar sta zeker niet op de banken.

De Punten

Moerstaal: 0

Modulatie: 0

Liedje: 6

Totaal: 6/12