Op zich heeft België altijd een streepje voor. En als de naam van je inzending zo aan de glorieuze (en schromelijk onderschatte en ondergewaardeerde) Sinneke doet denken des te meer.
Deze dame heeft gespeeld met Ozark Henry, geschreven voor Hooverphonic, dat schept verwachtingen, maar wat het nog mooier maakt: etaleur voor de IKEA. Dat moet knallen worden. Alles klopt aan deze inzending!
Alles?
Nou ja bijna alles, een klein elementje blijft dapper weerstand bieden tegen deze hooggespannen verwachtingen. Namelijk: het liedje.
En dat is best jammer als je mee doet aan het SONGfestival.
Het is heus geen slecht liedje, en het is ook niet slecht gezongen. Maar net als Aisel uit Azarbeijan: net zo saai als het eten van Humpreys. Het blijft niet hangen, doet helemaal niks voor mij.
Het echoot bij Sinneke blijkbaar wel, nou bij mij echoot er leegheid. Tijd om een stevig drankje te halen, want van de eerste vier besproken tracks wordt Sinterklaas erg verdrietig…
De Punten
Moerstaal: 0
Modulatie: 0
Liedje: 5
Totaal: 5/12