Sergey. Goeie naam voor een Rus, toch? Hij ziet er ook nog eens uit alsof hij zo in de spits moet bij Real Madrid, of influenceer is op instagram. Helemaal goed zou ik zeggen.
Sergey is een songfestival veteraan, hij werd 4de in de nationale voorronde in 2008. Maar deze boy is een doorzetter en laat zich niet afschrikken door een verliesje meer of minder. En dus probeerde hij het in 2016 weer. En mocht mee doen. Sterker nog, hij werd verdorie 3de op het echte ESF, You are the only one. Kijken jullie even mee?
Kekke visuals en een modulatie. Dat is niet mis. Super goed einde ook. Maar goed, in 2016 moest dat krijswijf uit Oekraïne winnen. Fuck esf-polemetiek.
Dit jaar geen modulatie voor Sergey, maar wel een super schattig clipje natuurlijk. En verder een nummer dat wat mij betreft zo op het nieuwe album van Without Sensation had kunnen staan. Denk een paar gitaren, een jurk, een rebootende windows 98 machine, en zang door Sharon en het is helemaal af.
Muzikaal is het best aardig, niet al te standaard. Tekstueel is het weer om te janken. Tears won’t fall While pride stands tall. Manmanman. Wel nog een vergelijking met Without sensation.
Al met al zeker niet het slechtste wat we dit jaar horen, maar ook geen topper.
De Punten
Moerstaal: 0
Modulatie: 0
Liedje: 6
Totaal: 6/12